Hoi en welkom bij de blog over mijn Deense leven in februari 2025! Blog nummer 19 alweer… Dat brengt mij ook een beetje op de gedachte om eens na te denken over een andere invulling hiervan. Want hoe boeiend is het eigenlijk om te lezen over random dagelijkse dingen van iemand die in Denemarken woont? Let me know als je daar iets over kwijt wil! Mailen kan naar hej@allesoverdenemarken.nl of reageer onder de blog.
Oké, februari first: let’s go!
Op skivakantie naar Zweden
Het is iets wat ik niet zo snel zou doen: op skivakantie gaan. Het aantal keren dat ik op ski’s heb gestaan is op 1 vinger te tellen en vond plaats in Zweden in 2008. Destijds studeerde ik een semester in Sundsvall en zo stond ik op een weekenddag op langlaufski’s.
Maar goed, nu woon ik in Denemarken en heb ik een relatie met een Deen. En skiën is voor Denen niet zo ongewoon. Volgens mijn tante kon het jaren terug ook ‘gewoon’ in Denemarken als er sneeuw lag (wat toen vaker gebeurde dan nu) en tijdens de ‘vinterferie,’ wintervakantie, in februari gaan veel Deense gezinnen richting de sneeuw.
Die sneeuw kan in Oostenrijk liggen, in Noorwegen of in Zweden. Bij ons in huis werd Noorwegen overwogen, maar dat is vrij duur en zo werd het Zweden. Het was zo’n 10 uur rijden naar Branäs, waar een ‘family friendly’ skioord te vinden was. Familievriendelijk is voor iemand die weinig ervaring op ski’s heeft wel heel fijn.
Na 2 dagen op de ski’s vond mijn lichaam dat ik wel genoeg had gehad (de laatste middag ben ik meerdere keren onderuit gegaan op een groene piste die écht niet groen genoeg was voor het kleurtje groen ‘heel erg makkelijk’). Hoewel niet onvermakelijk, ben ik nog geen enorme fan. Voor de volgende keer zou ik wel graag wat echte les willen nemen. Wat niet wegneemt dat mijn vriend zijn uiterste best heeft gedaan mij wat te leren. En soms was het ook leuk!
De omgeving was in elk geval prachtig. We huurden een heel fijn huis via AirBnb en hadden veel geluk met het weer. Bewolking op onze reisdagen en zon op alle andere dagen. Zo was er ook tijd en ruimte voor wandelingen en lekker lezen bij een mini-haardje. Knus en fijn!
Random dingen in februari
In Odense op bibliotheekbezoek en fastelavnsboller halen
Zo wonend op het platteland en vanuit huis werkend, heb ik wel eens van die dagen dat ik er tegenaan loop dat ik een vleug reuring mis. Dat zijn de momenten waarop ik absoluut ‘even’ naar Odense af moet reizen. Odense is geen megastad en zeker niet druk, maar het is meer dan het naburige dorp met 5000 inwoners (ik geloof 200.000 inwoners?). Plus dat er andere dingen te doen en te koop zijn.
Zo toog ik weer eens naar Odense, waar ik een bezoekje bracht aan de bibliotheek en 2 Deenstalige boeken leende (het 4e deel van de Zeven Zussen serie en deel 2 van Harry Potter) en nog even rondkeek in de bieb. Heel leuk hier: je kan op blind date met boeken en ze hebben elke week of paar weken weer een ander thema om op te focussen.
Ik ging ook voorbij de Lidl voor vegan lekkers en bezocht de natuurvoedingswinkel Naturkost voor ander vegan lekkers. Als laatste liep ik voorbij Lagkagehuset, waar ze wel eens vegan gebak hebben. Februari betekent dat Fastelavn dichterbij komt en dat er talloze fastelavnsboller verkocht worden. Die zijn niet vaak vegan, maar gelukkig was de hindbærballade dit jaar terug. De vegan kanelstang lag er ook, dus die heb ik gelijk ook maar meegenomen en later opgepeuzeld.
Lokale vergadering
Jaarlijks terugkerend in februari (al was het vorig jaar in maart): de jaarlijkse vergadering van de lokale raad. Het dorp waar ik woon heeft minder dan 300 inwoners en evengoed een eigen, lokale raad. Niet heel gek, want zo kun je wel je stem laten horen in de gemeente waar het dorp toebehoort. Fijn dat er mensen zijn die deze taak op zich nemen.
Vorig jaar was ik ook aanwezig bij deze vergadering. Ik weet het nog zo goed. Ik vond het ontzettend spannend. Sprak nog niet zo veel Deens, kende alleen de voorzitter van de raad en had geen idee waar ik terecht zou komen in het lokale ‘verzamelhuis.’
De ervaring van dit jaar was heel anders. Ik kon meer meekrijgen, kende meer mensen in de zaal en het was gewoon goed zoals het was.
Februari is ook voor reflectie
Bij het schrijven van mijn vorige maandblog dacht ik nog: wie zit hier nou eigenlijk op te wachten? Zo veel gebeurt er niet in mijn leven.
Is mijn leven saai? Wie weet! En dat vind ik eigenlijk niet eens zo heel erg. Ik ben blij dat Deense les er al een tijdje op zit en dat ik ook manieren heb om Deens te blijven spreken. Ik ben ontzettend dankbaar voor het hier mogen wonen en dat ik inmiddels de 20e maand in Denemarken in gegaan ben (20!!).
Evengoed weet ik niet of ik hier oneindig mee doorga. Wat kan ik over een jaar vanaf nu nog vertellen dat de moeite waard is om te lezen? Ik heb geen idee. Zoals gezegd in de inleiding: mail mij vooral als je hier wel een idee over hebt of het fijn vindt om mijn blogs te lezen voor een random inkijkje in het leven van een Nederlandse die in Denemarken woont.
Bedankt voor het lezen en see you next month!
