Yesssss, welkom bij de eerste blog van 2025! Het jaar start voor mij met een kneuterige januari. Wat overigens ook impliceert dat er eigenlijk weinig gebeurt. Evengoed: trouw een blog over het Deense leven dat steeds normaler wordt.
Kneuterige wandelingen
Dat het januari is, betekent dat de dag met de kortste periode van daglicht achter ons ligt. Het was qua donker gevoel te overzien en met een Kerst in Nederland in het vizier, had ik ook iets om naar uit te kijken. Het enige wat je wel enorm merkt in die donkerte, is dat de mogelijkheden om een wandeling te maken nogal beperkt zijn. Zo wonende op het platteland zonder straatlantaarns langs de weg, ga je niet even voor je plezier de deur uit.
Gelukkig zijn de mogelijkheden voor de kneuterige wandelingen aan het toenemen en dat wandelen doe ik dus veelvuldig en graag. Ook al loop ik geregeld langs dezelfde routes, het is elke dag anders. Door het weer, door de verandering van de omgeving door het verloop van seizoenen of door mezelf. Ik vind het heel fijn om te wandelen en mijn gedachten de vrije loop te laten gaan.
Kneuterige huiselijke hygge
Kun je je bewust zijn van het moment waarop je echt met hygge te maken hebt? Ergens denk ik dat het je ‘gewoon’ overkomt. Zeker als het ’s ochtends laat licht wordt en ’s avonds vroeg donker. Ondanks dat het in januari al met rasse streden anders wordt, hou je wel vast aan het gezellig maken van je huis als het avond is.
Kaarsjes aan, Deense serie kijken, houtkachel aan, boeken lezen en vooral: puzzelen! Heerlijk zo, die kneuterige, winterse dagen.
Sporten, werken en eten
Naast alle kneuterige dingen gebeuren er ook meer serieuze dingen 😉 Zo hield ik met Line van the Creative Cooldown een toffe Sketch & Journal Challenge. Superleuk om samen met de deelnemers dagelijks te tekenen en journallen! Ook ben ik in december begonnen met een klus als Online Community Manager, waar ik heel blij van word.
Eind december ben ik weer begonnen met krachttraining vanuit huis en daar word ik heel blij van. Het is nog even zoeken wanneer ik sport, maar so far, so good. Ik merk ook dat ik meer energie heb dan in de maanden ervoor, maar dat kan ook een combinatie zijn van alles. Het verhuizen eind vorig jaar nam best wat tijd en headspace in beslag, net zoals mijn examens Deens. Dat hoeft ‘allemaal’ niet meer en dat geeft lucht.
De Deense integratie gaat ook gestaag door en naast dat de lokale Netto heeft besloten werelds beste ‘plantepostej’ (de vegan variant van leverpostej) te verkopen, waagde ik mij ook aan het bakken van Zweedse semlor. Een semla is een kardemombroodje met een vulling van amandelen en slagroom. Momenteel worden ze veel verkocht als fastelavnsboller, met Fastelavn in aantocht. Het was niet helemaal gelukt om de broodjes goed te laten rijzen, maar de smaak was er niet minder om.
Ook werk en integreren: vrijwilligerswerk bij de tweedehandswinkel! Ik ga trouw elke week naar de zaak en soms valt het weer eens op hoe makkelijk ik klanten kan verstaan als ze iets vragen (oké, niet altijd, maar vooruitgang!). Afgelopen maand had ik een taalkundige kwestie die nog niet opgelost was (en voor mijn gevoel nog steeds niet is), maar de uitspraak van het woordje ’tager’ kan nogal wat voeten in de aarde hebben. Ik ga koningin Margarethe nog om raad vragen, want zij is de meest correcte vrouw in het land.
Op naar volgende maand!
En dan is het alweer februari (hoe dan?)! Deze maand staat er nog een leuk tripje gepland waar ik begin maart meer over vertel (voor velen ‘no biggie,’ maar voor mij onbekend terrein), werk ik rustig door en komen er vast nog wel dingen op mijn pad om de volgende keer te delen.
Al met al een rustige blog, maar misschien is dat ook positief. De dingen worden ‘gewoon’ en dat mag ook wel. Het is heel tof om te bedenken dat ik halverwege dit jaar alweer 2 jaar in Denemarken woon (of ‘pas’ 2 jaar?). Stapje voor stapje, dag voor dag.
